PUBLI VERGILI MARONIS
ECLOGA
IV.
- SICELIDES Musae, paulo maiora canamus!
- Non omnis arbusta iuvant humilesque myricae;
- si canimus silvas, silvae sint consule dignae.
- Ultima Cumaei venit iam carminis aetas;
- magnus ab integro saeclorum nascitur ordo:
- iam redit et Virgo, redeunt Saturnia regna;
- iam nova progenies caelo demittitur alto.
- Tu modo nascenti puero, quo ferrea primum
- desinet ac toto surget gens aurea mundo,
- casta fave Lucina: tuus iam regnat Apollo.
- Teque adeo decus hoc aevi te consule inibit,
- Pollio, et incipient magni procedere menses.
- te duce, si qua manent sceleris vestigia nostri,
- inrita perpetua solvent formidine terras.
- ille deum vitam accipiet, divisque videbit
- permixtos heroas, et ipse videbitur illis,
- pacatumque reget patriis virtutibus orbem.
- At tibi prima, puer, nullo munuscula cultu
- errantis hederas passim cum baccare tellus
- mixtaque ridenti colocasia fundet acantho.
- Ipsae lacte domum referent distenta capellae
- ubera, nec magnos metuent armenta leones;
- ipsa tibi blandos fundent cunabula flores,
- occidet et serpens, et fallax herba veneni
- occidet, Assyrium volgo nascetur amomum.
- at simul heroum laudes et facta parentis
- iam legere et quae sit poteris cognoscere virtus,
- molli paulatim flavescet campus arista,
- incultisque rubens pendebit sentibus uva,
- et durae quercus sudabunt roscida mella
- Pauca tamen suberunt priscae vestigia fraudis,
- quae temptare Thetim ratibus, quae cingere muris
- oppida, quae iubeant telluri infindere sulcos:
- alter erit tum Tiphys, et altera quae vehat Argo
- delectos Heroas; erunt etiam altera bella,
- atque iterum ad Troiam magnus mittetur Achilles.
- Hinc, ubi iam firmata virum te fecerit aetas,
- cedet et ipse mari vector, nec nautica pinus
- mutabit merces: omnis feret omnia tellus:
- non rastros patietur humus, non vinea falcem;
- robustus quoque iam tauris iuga solvet arator;
- nec varios discet mentiri lana colores:
- ipse sed in pratis aries iam suave rubenti
- murice, iam croceo mutabit vellera luto;
- sponte sua sandyx pascentis vestiet agnos.
- Talia saecla, suis dixerunt, currite, fusis
- concordes stabili fatorum numine Parcae.
- Adgredere o magnos - aderit iam tempus - honores,
- cara deum suboles, magnum Iovis incrementum!
- Aspice convexo nutantem pondere mundum,
- terrasque tractusque maris caelumque profundum!
- Aspice, venturo laetentur ut omnia saeclo!
- O mihi tam longae maneat pars ultima vitae,
- spiritus et quantum sat erit tua dicere facta!
- Non me carminibus vincet nec Thracius Orpheus,
- nec Linus, huic mater quamvis atque huic pater adsit,
- Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo,
- Pan etiam, Arcadia mecum si iudice certet,
- Pan etiam Arcadia dicat se iudice victum.
- Incipe, parve puer, risu cognoscere matrem,
- matri longa decem tulerunt fastidia menses.
- Incipe, parve puer, cui non risere parentes,
- nec deus hunc mensa, dea nec dignata cubili est.